Stiefouderadoptie

gepubliceerd door: Fabrizia de Wit-Facchetti geplaatst op 31 maart 2017 leestijd

Stiefouderadoptie wordt toegewezen, ook al is niet voldaan aan de wettelijke vereisten: het belang van het kind staat voorop!

Stiefouderadoptie is adoptie door de partner van de vader of moeder van het kind. Aan een dergelijke adoptie worden strenge voorwaarden gesteld: zo moet de stiefouder drie jaar met de ouder hebben samengeleefd en moeten zij gezamenlijk één jaar voor het kind hebben gezorgd. Daarnaast dient de adoptie in het belang van het kind zijn en moet vaststaan dat het kind niets meer van zijn ouder(s) te verwachten heeft.

In deze zaak die mr. Veken als advocaat behartigde, ging het om een huwelijk tussen de moeder van het kind en de nieuwe partner. De biologische vader van het kind kwam uit Congo en was onbekend. Na slechts enkele maanden te hebben samengewoond met haar nieuwe partner, vertrok moeder en liet zij niets meer van zich horen. Het kind bleef bij ‘stiefvader’ achter.

Doordat de stiefvader geen ouderlijk gezag had over het kind, zorgde dit voor veel praktische problemen, zoals bij het aanvragen van een legitimatiebewijs en kinderbijslag. Aanvankelijk vroeg hij de rechter enkel om hem te belasten met de voogdij, maar na jaren van afwezigheid van moeder, vroeg hij om (stiefouder)adoptie. Door adoptie wordt een kind volgens de wet je eigen kind, met alle daarbij behorende rechten en plichten.

In deze zaak was niet voldaan aan de wettelijke vereisten voor stiefouderadoptie. Toch keurde de rechter de adoptie goed. De rechter stelde vast, dat het kind een goede band had met stiefvader. Daarnaast ondersteunde de Raad voor de Kinderbescherming het verzoek van stiefvader. Uiteindelijk gaf het belang van het meisje de doorslag. De stiefvader mag zich nu officieel ‘vader’ noemen.

De volledige uitspraak kunt u hier nalezen.

Wilt u een kind (van uw partner) adopteren of wilt u juist een adoptie ongedaan maken?