Kinderen kosten geld! Volgens het Nibud zijn ouders tot het 22e levensjaar van een kind ongeveer € 100.000 aan kosten kwijt. Voor veel ouders nodigt de wetenschap, dat kinderen geld kosten en dat de kosten oplopen naar mate kinderen ouder worden, uit tot het openen van een kindrekening en het sparen voor een kind. Maar wat gebeurt met het gespaarde geld als het niet gebruikt is? Van wie is het gespaarde geld? En kan een ouder bijvoorbeeld het studiegeld dat gespaard is voor een kind gebruiken voor een verbouwing of de aflossing van een lening? In dit blog sta ik daarbij stil.
Wat is een kind- en jongerenrekening?
Ouders kunnen op verschillende manieren sparen voor hun kinderen. Een veel gebruikte manier is het openen van een rekening. Voorbeelden van rekeningen die afgesloten kunnen worden voor de kinderen zijn de Jongerengroeirekening van de ABN Amro, de Groeirekening van de ING Bank, de Regenboogrekening van de Rabobank en de Juniorsparenrekening bij de Regiobank. In die producten spaart of belegt de ouder op naam van het kind. De aard van de rekening maakt dat het kind eigenaar is van de rekening. Dat geld hoeft dus ook niet gedeeld te worden tussen ouders bij een echtscheiding.
Staat de rekening op naam van een ouder en is gespaard voor het kind, dan brengt de aard van de rekening mee dat de ouder eigenaar is van de rekening. Het is geen uitgemaakte zaak dat het saldo ook (volledig) aan de ouder toekomt. Binnen de rechtspraak is meerdere keren geoordeeld dat de tenaamstelling van de rekening niet doorslaggevend is, omdat die tenaamstelling in de eerste plaats de rechtsverhouding tussen de ouder en de bank betreft. Ook als een rekening niet op naam van een kind staat, kan de rekening tot doel hebben gehad om daarop te sparen voor het kind. De intentie van de ouder speelt een belangrijke rol binnen de rechtspraak. Het is niet doorslaggevend wie de rekening heeft gevoed, wie de stortingen op de rekening heeft gedaan.
Wat is (goed) bewind en beheer?
Een kind onder de 18 jaar kan vermogen hebben. Dit kan zowel contant geld (bijvoorbeeld zakgeld en verjaardagsgeld) als spaartegoeden (bijvoorbeeld banktegoeden en beleggingstegoeden) zijn.
Omdat een minderjarige volgens de wet handelingsonbekwaam is, heeft de minderjarige voor bepaalde zaken zijn wettelijk vertegenwoordiger nodig. Een kind kan prima zelf een rolletje snoep kopen, maar kan zijn geld niet zonder toestemming van zijn ouder(s) aanwenden voor de aankoop van een auto. De bewegingsvrijheid van het kind wordt grotendeels bepaald door zijn ouder(s). Dit laatste geldt ook voor de beschikking over het bank(spaar)saldo.
De wet bepaalt dat het bewind over het vermogen van een minderjarig kind behoort tot de taak van de gezaghebbende ouder(s). Ouders kunnen vrij over het geld van het kind beschikken, maar moeten het bewind als goed bewindvoerder(s) uitvoeren. Van goed beheer is sprake als een ouder zich richt naar de vermogensrechtelijke belangen van een kind, zoals het voldoen van bankkosten en het ontvangen van bankrente. Zij kunnen beschikken over het geld zonder dat een machtiging nodig is en dus ook geld storten en opnemen.
Binnen de rechtspraak geldt dat van goed bewind geen sprake is als geld door een ouder worden opgenomen voor eigen gebruik. Van ouders wordt ook verwacht dat zij de kosten van verzorging en opvoeding van een kind vanuit eigen vermogen en inkomen voldoen. Het uitgangspunt is dat een kindrekening daarvoor niet gebruikt mag worden.
Conclusie
Een kind is meerderjarig vanaf het 18e levensjaar. Vanaf dat moment vervalt het bewind van een ouder en is het kind volledig beschikkingsbevoegd om beslissingen over het eigen vermogen te nemen. Om terug te komen bij de vraag in de titel van mijn blog, moet ik concluderen dat ouders het studiegeld van een kind niet mogen gebruiken voor een verbouwing.
Meer weten? Neem contact op met onze specialisten binnen het personen- en familierecht.
Contact