Bijna iedereen heeft het gehad: COVID. Een aantal heeft langdurige klachten hieraan overgehouden. Vooral veel zorgmedewerkers hebben met Long COVID te kampen. Wat is Long COVID, is het een beroepsziekte en is de werkgever hiervoor aansprakelijk?
De theorie
De Wereldgezondheidsorganisatie definieert de ziekte ‘post covid-19 condition’ (Long COVID) als een conditie die voorkomt bij individuen met een voorgeschiedenis van waarschijnlijke of bevestigde SARS-CoV-2infectie, meestal 3 maanden na het begin van covid-19 met symptomen die tenminste 2 maanden aanhouden en die niet door een alternatieve diagnose verklaard kunnen worden.
De Arbeidsomstandighedenregeling definieert een beroepsziekte als een ziekte die het gevolg is van een belasting die in overwegende mate in arbeid of arbeidsomstandigheden heeft plaatsgevonden. Een op het werk opgelopen ziekte, kwalificeert dus al snel als beroepsziekte.
In beginsel geldt bij een beroepsziekte hetzelfde als bij “gewone” werkgeversaansprakelijkheid. Als een werknemer een ziekte oploopt op of tijdens het werk, is de werkgever aansprakelijk. De werkgever kan onder de aansprakelijkheid uitkomen, als hij kan aantonen aan zijn zorgplicht te hebben voldaan. De zorgplicht van de werkgever is echter zeer ruim en wordt, zo blijkt uit de jurisprudentie, niet snel aangenomen.
De praktijk
Een werkgever is aansprakelijk voor de schade die een werknemer heeft als (i) de werknemer de diagnose Long COVID heeft gekregen, (ii) de werknemer de COVID op het werk heeft opgelopen en (iii) dat aannemelijk kan maken en (iv) de werkgever zich niet aan de zorgplicht gehouden heeft.
In een zaak die zich eind vorig jaar voordeed, stelt een zorgmedewerker de werkgever aansprakelijk voor de gevolgen van de door haar opgelopen Long COVID. In de uitspraak van rechtbank Amsterdam wordt het volgende overwogen.
Op werkneemster rust de stelplicht en bewijslast om aannemelijk te maken dat de COVID op het werk is opgelopen. Dit betekent dat niet dat dit met 100% vast moet staan. Voor de civiele rechter is het voldoende om een redelijke mate van zekerheid te hebben dat dit het geval is. Of sprake is van die redelijke mate van zekerheid, is afhankelijk van de rechterlijke waardering en afweging van alle argumenten en bewijsmiddelen.
Kort omschreven kon werkneemster in dit geval goed onderbouwen, dat zij de COVID tijdens werk had opgelopen. Onder andere doordat zij positief testte nadat zij contact had gehad met twee patiënten waarvan ook vast is komen te staan dat zij besmet waren, zij tijdens dit contact geen beschermingsmiddelen droeg en zij in die periode -onder andere vanwege de restricties voor het hebben van contacten- vrijwel geen contact met anderen heeft gehad.
Daartegenover stond dat de werkgever, die wel een veiligheidsprotocol had dat werd nageleefd, onvoldoende gedaan had om werkneemster te beschermen en dus niet aan de zorgplicht voldaan heeft. Daarbij werd meegewogen dat werkneemster gevraagd heeft om te mogen werken met een mondkapje, maar de werkgever dit niet toestond.
Conclusion
Long COVID kan een beroepsziekte zijn, als een werknemer aannemelijk kan maken de COVID-infectie op het werk opgelopen te hebben. Als de werkgever vervolgens niet kan aantonen aan zijn zorgplicht voldaan te hebben, is de werkgever aansprakelijk voor de schade die de werknemer als gevolg van de Long COVID lijdt. De aantoonbare feiten en omstandigheden zullen in grote mate bepalen welke kant een zaak opgaat.
Als u meer wilt weten over werkgeversaansprakelijkheid, of andere vragen hebt, aarzel dan niet om vrijblijvend contact met ons op te nemen.